سه‌شنبه، اردیبهشت ۲۱، ۱۳۸۹

دوربین دیجیتال

خیلی خسته‏م، اونقدر که چشمام دارن بسته میشن و حال هیچ کاری ندارم. چرا؟ واسه خودمم عجیبه که چرا اینجوری شدم ولی دلیلش اینه که تقریبن نزدیک 1.5 ساعت یا یه کمی کمتر یا بیشتر پیاده روی کردم تو ظل (ضل، ذل، زل!) گرما. البته هنوز خیلی گرم نشده ولی این دو روزه بر خلاف اینکه من مانتوی تابستونه پوشیدم، خیلی به نظرم گرم بود.
حالا اینا هیچی، بدترش اینکه من یه دوربین دیجیتال داشتم که خیلی وقت پیش، تاکید می‏کنم خیلی وقت پیش خراب شد. چه جوری؟ با چند تا از دوستای اون موقعم رفته بودیم کافی شاپ رستوران که دوستم گفت دروبینتو بده من ازتون عکس بگیرم. آقا همین که این خانم دوربین‏رو دستش گرفت و فکر کنم دکمه‏ش‏رو فشار داد گفت کار نمی‏کنه. گفتم یعنی چی؟ ولی همون شد که شد و دوربین نازنینم خراب شد.
اگه بخوام بگم باور کنید مال دو سال پیش یا یک سال پیشه، یا بهتره بگم یک سال و نیم پیش ولی به نظرم خیلی بیشتره. کلن تاریخ زیاد تو ذهنم نمی‏مونه.
الانم چون مجبور شده بودم خواستم ببرم که درستش کنم. می‏خوام برم اصفهان.
به هر حال امروز بعده هزار تا فشار آوردن به خودم بالاخره بردم دفتر مرکزی که البته دوربینه دیگه گارانتی نداشت و خانومه یه نگاه بهش کرد و گفت لنزش خراب شده و حول و حوش 150 هزار تومن هزینه‏ش میشه که لنزش‏رو عوض کنیم. هم خودم، هم خانومه این نظر رو داشتیم که منطقی نیست که 150 تومن براش هزینه کنم. گفتم خودتون یا جای دیگه مثلن اینو نمی‏خرید که از قطعاتش استفاده کنید؟ گفت نه ما فقط می‏تونیم اینو ازتون بگیریم، به جاش یه کارت تخفیف 5 درصد بهتون بدیم که هر کدوم از محصولات مارو خریداری کردید 5 درصد تخفیف بهتون می‏خوره.
اولن که به نظر من 5 درصد خیلی کمه، بعدشم وقتی یه دروبین تو دست بدون اینکه زمین بیفته یا هر اتفاق دیگه‏ای واسش بیفته، خراب میشه، مگه دیوونم که برم بازم از همون برند جنس بخرم؟
راستی اینم بگم که دوربین سونی هستش که برای اینکه یه خورده حرصمو خالی کنم حداقل یه تبلیغ منفی براش بکنم!
سه شنبه 21 اردیبهشت 1389

هیچ نظری موجود نیست: