یکشنبه، آذر ۱۷، ۱۳۸۷

اینجا هوا خوب است

باران به لحن تو می بارد
و از آستین دلم
یاد تو می چکد

ابرهای پیوسته
تو را به من می رساند
و هر برگ، نامه ای می شود
که از دست نوازش های دور تو می ریزد

حالا پلکم را می بندم
می خواهم خیس از خاطرات تو شوم
باران حالا تندتر می بارد
وگونه هایم از ندیدن های تو خیس

پ.ن:
اینجا هوا خوب است... اما... تو باور نکن...

هیچ نظری موجود نیست: