یکشنبه، بهمن ۱۳، ۱۳۸۷

18 ماه و 18 روز کم که نیست خیلیم زیاده، خیلی.
فکر کن وقتی یادت میاد اون دو سه روز اولو که می‏خوای کلن از زندگیت حذف بشن، نمیشن که خودتم بُکُشی حتی. یه هفته بعدشم همینطور تا نزدیکای دو هفته. بعدش کم کَمَک خوب شد، قد کشید و قد کشید و قد کشید. دیگه سر از آسمون درآورد.
حالا میخواد همونجا تو آسمون بمونه، اونوقت این دل بند زده دیگه به درد کی میخوره؟

هیچ نظری موجود نیست: