امروز رفتم سایت صلیب سرخ که ببینم شرایط عضویت چه جوریه و کلن یه کم اطلاعات دستم بیاد و تا یه مدت دیگه که به ثبات فکری و ذهنی رسیدم برم برای داوطلب شدن و خلاصه می خوام از این شرایط حاضر خارج بشم و دنبال یه تغییرم اساسی.
از یه طرف دیگه‏م رفتم سایت هلال احمر خودمون که شرمنده که اینو میگما ولی حالم رسمن بهم خورد، حاضرم برم گینه استوایی ولی اینجا نمونم. اولن که باید حق عضویت پرداخت کنی، یعنی چی؟ یکی داره داوطلب کمک میشه باید پول بده؟! آخه من چی بگم که هر جای این مملکت میخوای تکون بخوری یعنی حتی میخوای به خودشونم کمک کنی باید پول بدی؟ آخه خاک بر سرتون اینهمه پول نفت و صادرات و اینا کدوم گوری میرن که منی که میخوام داوطلب کمک بشم باید پول هم بدم؟ یعنی چی که یکی کل زندگیش رو دستخوش تغییرات نه چندان جالب میکنه بعد بهش میگید باید هزینه داغون شدن و آلاخون والاخون شدنتم بدی! مگه یادمون رفته تو زلزله بم کمک های کشورای دیگه‏رو تو بازار آزاد فروختین؟ حالا از کدوم احمقی انتظار دارید که بیاد کمک کنه، پولم بده!!
از طرف دیگه یه قسمت گذاشتن واسه اعضای افتخاری؟ یعنی کیا؟ خانواده شهیدی؟ جانبازی؟ کوفتی؟ زهرماری؟ یا چند جزء قرآن رو حفظی؟ اونوقت یکی به من خنگ بگه چه ربطی داره؟ هان؟ چه ربطی داره؟ یعنی من اگه جانباز نباشم یا قرآن حفظ نباشم تو این مملکت نمی تونم به هموطنم کمک کنم؟ آخه الان اگه کارد بزنن خون من درنمیاد که! نمی فهمم انقدر بی شعوری رو، نمی فهمم انقدر نفهمی رو.
بعد میگن ما فرار مغزها داریم، چرا؟ نه جدن چطوری روتون میشه همچین سوالی رو مطرح کنید اصلن؟ یعنی ما آدمیم که اینطوری باهامون رفتار میشه؟ اون از انتخابات، اون از حقوق شهروندی، اون از رفاه اجتماعی، اون از آموزش و پرورش، اون از وضعیت بهداشت، اون از... به هر قسمت که نگاه کنی می بینی هیچ جا درست کار نکردیم. آقا اینجا باید با خاک یکسان بشه و از نو ساخته بشه کلن.
پنجشنبه 15 مرداد 1388